Lezersvragen Elsevier juni 2019
16 juli 2019Elke week geven deskundigen antwoord op vragen van lezers over financiële en juridische kwesties.
Onder redactie van Heidi Klijsen
SPEUREN NAAR ERFGENAMEN
Twee jaar geleden overleed mijn tante (96). De notaris traceerde 24 erfgenamen. Met de meesten is al lang geen contact meer. Enkele maanden geleden hoorde ik dat één de erfenis heeft verworpen en de notaris was op zoek naar diens erfgenaam. Maar als iemand niet reageert of niet wordt gevonden, kan de rest van de erfenis toch worden verdeeld?
M.B., Bilthoven
Ook uit deze vraag blijkt maar weer hoe belangrijk het is om tijdig een testament te maken en daarin zelf te bepalen wie je erfgenamen zijn. Niet alleen om erfrechtelijk speurwerk te voorkomen, maar ook om te voorkomen dat je erfenis terechtkomt bij verre familieleden die je bij wijze van spreken nooit hebt gezien.
Hier speelt het belangrijke erfrechtelijke beginsel dat alle erfgenamen het eens moeten zijn om een nalatenenschap te kunnen verdelen. In het erfrecht geldt immers niet, zoals bij een vereniging of op een aandeelhoudersvergadering: de meeste stemmen gelden. Om het allemaal eens te kunnen zijn, moet de notaris wel weten hoeveel erfgenamen er zijn, wie dat zijn en waar zij wonen.
Indien na enig doelmatig ‘wereldwijd’ speurwerk, met behulp van veelgelezen dagbladen, niet alle erfgenamen worden gevonden, zorgt een door de rechter benoemde vereffenaar dat de nalatenschap wordt verdeeld. Het deel dat wordt toebedeeld aan degenen die nog niet zijn gevonden, kan uiteraard niet worden uitgekeerd. Dat wordt afgegeven aan de staat (en komt in de ‘consignatiekas’ van het Rijksvastgoedbedrijf). Meldt zich binnen twintig jaar na het overlijden niemand, dan valt dat deel definitief toe aan de staat.
terug naar overzicht verhaaltjes